بازگشت
حقوق زن و خانمان فراموش شده معیوب افغان
انجیلا هاشم هدایت انجیلا هاشم هدایت

بسم الله الرحمن الرحيم

 

خودم دختر محیوب افغان هستم و به سرزمین خود بی نهایت افتخار میکنم. آروزیم اینست که روز شود که  نه تنها حقوق خانمان بلکه از مردان افغان نیز پایمال سیاستمداران جاهل و پولدوست نگردد. روز شود که  زنان افغان نه تنها در آشپزی و مهمانوازی مشهور جهان گردند، بلکه در تجارت، کشاورزی، سیاست جهانی، علم، فن، هنر وغیره پیشقدم همه خانمان دنیا گردند.

 

اما هموطنان عزیزم،

 

 دراین اواخر نفرت من در مقابل کلمات "حقوق زنان افغان" به اوج نهایی خود رسیده است. آیا ما واقعاً میدانیم حقوق زن یعنی چی؟ آیا ما واقعاً ازمشکلات زنده گی زنان افغان اطلاع داریم؟ آیا از بدبختها دختران و خانمان در نقاط دوردست کشور خبر داریم؟

سیاستمداران داخلی و خارجی اصلاً از مشکلات واقعی دختران و خانمان افغان خبر ندارند. از دیدگاه آنها حقوق زن افغان یعنی حقوق زن کشورها پیشرقته غربی، درتلویزیون ظاهر شدن، رقصیدن، آخرین لباس قیمتی جهان را پوشیدن و این هم درشرایط که اطفال ما از گرسنگی میمرند و چهار کلمه انگلسیی صحبت کردن.

 

اگر سیاستمداران داخلی و خارجی واقعاً از شرایط بد زنده گی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی زنان ما خبر میداشتند و کمک میکردند، یادی از دختران و خانمان معیوب و خانمان و فامیلها بی سرپرست میکردند و فریاد از حقوق زن نمیکردند.

 

حقوق زن را چی کنیم،

 

 وقتیکه اطفال ما از گرسنگی میمیرند،

 جوانان ما از فقر به موادمخدره معتاد شدند.

 

حقوق زن را چی کنیم،

 

 وقتیکه خانم معیوب که یک دست خودرا در جنگ از دست داده هست، ۳۰۰۰ افغانی معاش دارد، شوهرش فلج میباشد، ۳ طفل دارد، که یکی از آنها خریطه فروشی میکند. او به حقوق ضرورت ندارد. او به هر نوع کمک ها اجتماعی، کاریابی و اقتصادی ضرورت دارد. او به دست مثنعوی و دارو ضرورت دارد.

 

من پسر جوان ۱۶ را میشناسم که والدین خودرا در جنگ از دست داده هست و اعایشه ۴ خواهر و برادر کوچکتر از خودرا و بشمول مادراندر خویش را بر دوش دارد. او صبح تاشب و شب تابه صبح خیاطی میکند.

خوب حالا بگوید که این پسر حقوق زن را چی کند؟

خانمان ما حقوق داشتند، دارند و خواهند داشت. حقوق زن را وقت میتوان  بدست آورد، که امنیت در سراسر کشور برقرار گردد، مردان ما به عوض اینکه به شغل آدم کشی مشغول شوند، بروند معلم، دهقان، انجنیر وغیره شوند، ضروریات اولیه خودرا از راه حلال بدست و بدون اشک بدست بیاورند.

 

آنوقت حقوق همه به تدریج بدست میاید.

 

آقای محترم کرزی،آقای محترم  اوباما و خانم کلینتون، لطفاً از حقوق محیوبین و محلولین هم یادی کنید. پروژه ها را حمایت کنید که شمایان مرحمی بر درد ها شوید و نه مرحمی بر جیب ها ثروتمندان.

 

 

کابل،  ۱۲ اسد ۱۳۸۹


August 3rd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي